Dag 1 De vliegreis

Hoi allemaal,

De vertrekdag begon precies zoals dat ze altijd doen. Er zit altijd wel iets tegen. We gingen veel te laat van huis omdat de knoop van Martine haar broek afgeschoten was en die moest er direct weer aangezet worden. Aangezien ze nog nooit knopen aan heeft gezet, duurde het erg lang voordat de knoop er weer aan zat. Het mag trouwens een wonder zijn dat ze naald en draad in huis had en dat de knoop er nog steeds aan zit!
15 minuten later dan gepland vetrokken en daardoor ook niet de geplande trein gehaald. Gelukkig bleef de schade beperkt en waren we alsnog op tijd op Schiphol om in te checken. De 3 uurtjes die we op Schiphol moesten wachten waren zo voorbij. De vlucht van Amsterdam naar Newark had iets vertraging. Verder is de reis prima verlopen en hebben we van de stewardessen prima te eten en te drinken gekregen. 8,5 uur reizen is wel lang, maar door de goede faciliteiten aan boord viel het toch wel mee. Beetje filmpjes gekeken en gegamed.

Eenmaal aangekomen op Newark begon de ellende. We hadden maar 40 minuten om onze koffers te pakken en weer in te checken voor de vlucht naar San Jose. Het verhaal koffers ging allemaal prima alleen bij de tweede douanecontrole was Martine de sigaar en mocht ze niet naar Costa Rica omdat haar roepnaam op de E-ticket stond en niet de doopnamen die op haar paspoort staat. Fijn dat ze dat op Schiphol al hadden gesignaleerd... Wij zijn heel de vertrekhal doorgerend om via verschillende balies alsnog het juiste document te verkrijgen zodat ze mee kon. Echt 3 minuten voordat het vliegtuig vertrok kwamen wij aan boord. Deze vlucht van 5,5 uur, incl. een half uur vertraging, was een prima vlucht waarin we veelal geslapen hebben, want we waren al bijna 20 uur op.

Op het vliegveld van San Jose werden we keurig opgewacht door de reisleidster van Summum Reizen: Marieke. Met een busje zijn we met de hele groep naar het hotel gebracht.
In het hotel meteen de belangrijke spullen als paspoorten, visums, e.d. uit de handbagage gehaald om in de kluis op de kamer te stoppen. Alles was er, behalve het paspoort van Martine. Alle tassen leeggehaald, onder het bed gekeken, de broekzakken leeggehaald, maar nergens het paspoort te vinden. Wij, toch wel lichtelijk in de stress, Marieke maar opgezocht die gelukkig nog beneden in de lobby zat. Zij adviseerde om de volgende dag als eerste naar de Nederlandse ambassade te gaan. Goed begin van de vakantie... Weer terug op de kamer is Wim-Jelle op zoek gegaan naar een stopcontact om de wereldstekker in te stoppen zodat we de batterij van het fototoestel op konden laden. Het enige stopcontact op de kamer bevond zich laag bij de grond tussen twee kastjes in. Hij is op de grond gaan liggen om de stekker in het stopcontact te steken, en wat denk je wat daar ligt? Het paspoort, half onder een van de kastjes geschoven. Gelukkig is het paspoort dus weer terecht, dat scheelt ons heel wat gedoe bij de Nederlandse ambassade.

Het hotel is in koloniale stijl, wij dachten oh leuk een hotel met koloniale meubels etc , maar een koloniaal hotel blijkt een hotel met dunne muren te zijn. Dus je hoort iedereen praten op de kamers en gangen. Om 01.15 uur was het eindelijk tijd om te gaan slapen.

Groetjes,
Martine en Wim-Jelle